Imprezy i wycieczki | Biuro | Kontakt

Trasa wędrówki Łęcze - Suchacz to tereny zamieszkiwane w okresie od VI – XIII wieku n.e. przez pruskie plemię Warmów.

Lanzania stanowiła w okresie X–XII w. duży, dobrze rozwinięty gospodarczo i silnie ufortyfikowany staropruski zespół osadniczy.

Współcześnie są to tereny m.in. dzisiejszej gminy Tolkmicko. Na ten zespół osadniczy składają się trzy główne grodziska: w Tolkmicku ("Wały Tolkmita"), Łęczu i Pagórkach oraz strażnice grodowe zlokalizowane na przebiegu tzw. "Długich Wałów" i "Wysokich Wałów" od Kamienicy Elbląskiej nad Zalewem Wiślanym przez Próchnik w kierunku wschodnim.W okolicach grodziska Pagórki, odkryto w latach 30. XX wieku liczne kurhany.

W roku 1210 dotarła w ten rejon, wyprawa króla duńskiego Waldemara II. Wśród terytoriów podporządkowanych przejściowo Danii znalazła się także Lanzania – ziemia położona na Wysoczyźnie Elbląskiej, bezpośrednio na północ od hipotetycznej ziemi Drusen i osady Truso.

W 1215 r. wódz pruski – Nobil Warpor (Warpod) z ziemi Lanzania w Pogezanii przyjmuje zwierzchnictwo biskupa Chrystiana. W 1216 roku papież Innocenty III zatwierdza chrzest pruskich Łężan.

Gdy w XIII wieku wojska Zakonu dotarły po raz pierwszy w okolice Wielkich Żuław, doszło do „nieporozumień” pomiędzy krzyżowcami a Księciem Pomorskim Świętopełkiem. Pierwszym punktem zapalnym stały się właśnie ziemie określane mianem Lanzania. Mistrz Krajowy Zakonu Krzyżackiego Hermann von Balk ustąpił z podbojem tego "już ochrzczonego" terenu. Ataki Zakonu dużym łukiem obeszły ten rejon od południa, prąc dalej na północny wschód.

Po 1273 roku w wyniku złamania przez krzyżacką wyprawę pacyfikacyjną Mistrza Krajowego Dytryk von Gaterslebena oporu m.in. północnych Pogezanów, występujących przeciwko krzyżakom w tzw. II powstaniu pruskim, cała ludność obszaru Lanzanii została wysiedlona lub wymordowana.

Od czasów osadnictwa krzyżackiego prowadzonego na tym terenie (Lenzland) w początku XIV wieku, większość obszarów leśnych Lanzanii z uwagi na ukształtowanie terenu (głębokie na 70 metrów zalesione jary erozyjne) nie została objęta gospodarką oraz osadnictwem.

Obecnie większość obszaru dawnej historycznej Lanzanii objęta jest ochroną przyrody (rezerwaty leśne) w ramach Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej.

Przez ten pofałdowany, zalesiony teren, pokryty licznymi głazami narzutowymi, przepływają potoki o charakterze górskim. Największe: Kamionka, Rongóry, Kamienica, Suchacz, Olszanka, Grabianka, Stradanka.

Przy brzegu Zalewu Wiślanego, w okolicy miejscowości Święty Kamień, leży potężny głaz narzutowy (obwód ponad 13 metrów), wyznaczający historyczną granicę pomiędzy Warmią i Pogezanią.

Informacja z zasobów Wikipedi.

Henryk Mysliński